Τα νεκταρίνια όπως και τα ροδάκινα πιθανότατα προέρχονται από την Κίνα, όπου καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά πάνω από 2.000 χρόνια πριν. Η καλλιέργειά τους επεκτάθηκε και στην αρχαία Περσία, την Ελλάδα και τη Ρώμη.

Το νεκταρίνι είναι ουσιαστικά μια ροδακινιά που μεταμορφώθηκε γενετικά με την πάροδο του χρόνου. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις αυτά τα δύο δέντρα. Το όνομα του δόθηκε λόγω της γεύσης του, αφού είναι γλυκό σαν νέκταρ. Τα νεκταρίνια είναι μικρότερα από τα ροδάκινα, έχουν λείο δέρμα και χρυσοκίτρινη σάρκα, που κοκκινίζει στο κέντρο τους. Η κίτρινη σάρκα τους έχει αξιοσημείωτη ροζ χροιά, ένα ξεχωριστό άρωμα και πιο έντονη γεύση. Υπάρχει η πεποίθηση ότι τα νεκταρίνια είναι αποτέλεσμα της διασταύρωσης μεταξύ των ροδάκινων και των δαμάσκηνων.

Τα νεκταρίνια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά μόρια, ενώ είναι μια καλή πηγή βιταμίνης Α, βιταμίνης C και καλίου.

Τα επιτραπέζια νεκταρίνια καταναλώνονται νωπά και μαζεύονται από το δέντρο γύρω στη μία εβδομάδα πριν από την πλήρη ωρίμανσή τους. Έτσι μπορούν να διατηρηθούν γύρω στις 15 ημέρες. Όπως και τα ροδάκινα, είναι διαθέσιμα από τον Μάιο και έως και τον Σεπτέμβριο, ενώ το αποκορύφωμα της παραγωγής τους είναι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Τα νεκταρίνια μπορούμε να τα καταναλώσουμε ωμά με τη φλούδα ή χωρίς. Ακόμη, τρώγονται ψητά, σε σαλάτες, σε τηγανίτες, ως κομπόστα, γίνονται μαρμελάδες, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, γίνονται λικέρ, αναψυκτικά, smoothies και χυμοί. Επίσης, αποτελούν ιδανική λύση για πρωινό, καθώς συνδυάζονται με ξηρούς καρπούς, δημητριακά και γιαούρτι.